Muzeum Warmii i Mazur
Kiosk informacyjny
Wyniki wyszukiwania słowa 'muzeum'
Znalezionych wyników: 3344 (0.051s).
Wizyta na zamku w Olsztynie dr. hab. Igora Kąkolewskiego, reprezentującego Muzeum Historii Polski w Warszawie.
Wynik: 18 2015-06-29 08:18:23Wizyta na zamku w Olsztynie dr. hab. Igora Kąkolewskiego, reprezentującego Muzeum Historii Polski w Warszawie, instytucję młodą i prężną, choć niemającą własnej siedziby. Bezpośrednim jej skutkiem było włączenie się Muzeum Warmii i Mazur do współpracy przy wystawie „Pod wspólnym niebem. Rzeczpospolita wielu narodów, wyznań, kultur (XVI–XVIII w.)” zorganizowanej gościnnie na Zamku Królewskim w Warszawie (por. wernisaż 3 maja 2012 r.), dalszym – nawiązanie współpracy z myślą o kolejnych wspólnych przedsięwzięciach.
Ekipa Muzeum Warmii i Mazur udała się do Trok z wystawą pt.: Miasta nadbałtyckie w grafice.
Wynik: 18 2015-07-10 10:01:26Ekipa Muzeum Warmii i Mazur w składzie: dyr. Janusz Cygański, Andrzej Rzempołuch (autor wystawy), Krystyna Wojtaszek-Markunas (muzealny plastyk), Marcin Kołpa (konserwator dzieł sztuki), Mirosław J. Hoffmann (kierownik Działu Archeologii MWM) i Piotr Skowroński za kierownicą muzealnego renault trafica, udała się do Trok z wystawą „Miasta nadbałtyckie w grafice”. Czterodniowy pobyt obfitował w atrakcje. Zwiedzono m.in. odbudowywany Pałac Wielkich Książąt Litewskich przy katedrze w Wilnie, po którym oprowadził dyr. Vydas Dolinskas, Wileńską Galerię Obrazów (oprowadziła Joanna Voiciukevič) i książęcy gotycki zamek w Miednikach – oddział Muzeum Historycznego w Trokach. Nawiązano także współpracę z Centrum Kultury w Wace Trockiej (Traku Vokė; dyr. Loreta Marcinkevičienė), dawnym majątku Tyszkiewiczów, gdzie m.in. odbywają się międzynarodowe plenery malarskie. Montaż wystawy (patrz galeria), w jednej z komór przyziemia na Zamku Dolnym, przeprowadzono wspólnymi siłami Polaków i Litwinów w czasie krótszym niż dniówka. 1870
Alojzy Kuraczyk, wybitny fachowiec w dziedzinie fotografowania zabytków,w ramach dokumentowania działalności Muzeum Mazurskiego w regionie, odwiedził dawną rezydencję biskupów w Lidzbark Warmińskim.
Wynik: 18 2015-07-11 10:35:22W ramach dokumentowania działalności Muzeum Mazurskiego w regionie, Alojzy Kuraczyk, wybitny (co się potwierdza po latach) fachowiec w dziedzinie fotografowania zabytków, odwiedził dawną rezydencję biskupów w Lidzbark Warmińskim, gdzie w tzw. letniej jadalni w skrzydle zachodnim sfotografował wystawę warmińskiej rzeźby ludowej. Lidzbarski zamek pozostawał wtedy pod opieką Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”, które prowadziło w nim ożywioną działalność. Wystawa – jak widać na obrazkach – została przygotowana w całości przez muzeum z Olsztyna. 1872
Otwarcie wystawy pt.: Miasta nadbałtyckie w grafice XVI−XX w. ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur.
Wynik: 18 2015-07-11 10:57:24Otwarcie wystawy „Miasta nadbałtyckie w grafice XVI−XX w. ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur” (autor Andrzej Rzempołuch, kierownik Działu Sztuki Dawnej MWM; oprawa plastyczna Krystyna Wojtaszek-Markunas). Muzeum Historyczne w Trokach (Litwa), Zamek Dolny na wyspie (czynna do listopada). W części oficjalnej przemawiali mer powiatu trockiego oraz posłanka na Sejm litewski Dangute Mikutiene. 1876
Otwarcie wystawy pt.: Mistrzowie portretu. Malarstwo holenderskie XVII wieku w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Wynik: 18 2015-07-15 07:56:16Otwarcie wystawy "Mistrzowie portretu. Malarstwo holenderskie XVII wieku w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie" (autorka: Magdalena Bartoś, kierownik Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu; oprawa plastyczna: Krystyna Wojtaszek-Markunas). Sale barokowe zamku w Olsztynie. Przysłowiową perełką na tej wystawie był portret młodej damy uważany za podobiznę Anny Marii Radziwiłł (1640–1667), córki Janusza Radziwiłła a żony drugiego osławionego renegata, Bogusława. Odkładając lekturę "Potopu", wspominamy Bogusława jako generalnego namiestnika Prus Książęcych w tamtych latach, postać niezwykle barwną, o ambicji słusznie przekraczającej granice Rzeczypospolitej. Zawarte z wielkiej miłości małżeństwo nie trwało długo z powodu śmierci Anny Marii w połogu. 1879
Muzealna Noc z Herderem w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu.
Wynik: 18 2015-07-31 09:15:10Nocna impreza promująca twórczość patrona Muzeum w Morągu zorganizowana z okazji 275. urodzin Herdera. W programie m.in. „Powrót Holendrów” – wykład Magdaleny Bartoś nt. siedemnastowiecznych mistrzów portretu holenderskiego oraz nowej aranżacji wystawy w pałacu Dohnów, a także recital Studia Wokalnego Agaty Wrońskiej (Warszawa) oraz recital „Divertimento na harfę i flet”. Ponadto wykład Kingi Raińskiej nt. flirtu towarzyskiego i zabaw salonowych w XIX w. oraz pokaz multimedialny Sylwii Hliwiadczyn inspirowany wnętrzami morąskiego muzeum. Głównym imprezom towarzyszyły warsztaty i konkursy historyczne i plastyczne dla dzieci. 1904
Urodziny Herdera w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu.
Wynik: 18 2015-07-31 10:52:46Cykl uroczystości z okazji 256. urodzin Herdera tradycyjnie już współorganizowany przez muzeum i lokalne stowarzyszenia: polskie, niemieckie i ukraińskie oraz Urząd Miasta. W muzeum okolicznościowy wykład „Herder u progu trzeciego tysiąclecia” wygłosił prof. Jan Tuczyński z Uniwersytetu Gdańskiego, odbyła się też promocja książki profesora „Herder i herderyzm z Polsce” oraz, jak zwykle, koncert zespołu kameralistów Pro Musica Antiqua. Tradycyjnie złożono kwiaty pod pomnikiem Herdera, a w kościele p.w. św. Piotra i Pawła odprawiono nabożeństwo ekumeniczne. W mieście trwały festyny, koncerty, przeglądy filmów (m.in. „Niebo nad Berlinem” Wima Wendersa), kiermasz rękodzieła, a na pobliskim jeziorze Narie regaty żeglarskie.
https://muzeum.olsztyn.pl/3842,urodziny-herdera-w-muzeum-im-johanna-gottfrieda-herdera-w-moragu.html
Muzealna Noc z Herderem w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu.
Wynik: 18 2015-07-31 11:08:18Nocna impreza popularyzująca twórczość patrona Muzeum w Morągu zorganizowana z okazji 268. urodzin Herdera. W programie m.in. wernisaż wystawy malarstwa Bogdana Stefanowa, recitale gitarowe z cyklu „Muzyka w pałacowych pokojach” Konrada Ingielewicza (Akademia Muzyczna w Gdańsku) i Rafała Góreckiego (Akademia Muzyczna w Poznaniu). Opowieści o eksponatach związanych z Morągiem przygotowane przez Annę Soroko, studentkę historii sztuki UAM w Poznaniu, odbywającą praktykę w morąskim muzeum. Ponadto jak zwykle różnorodne warsztaty, konkursy plastyczne i historyczne dla dzieci i dorosłych m.in. drukowanie grafik na zabytkowej prasie drukarskiej, decoupage – nauka zdobienia przedmiotów, kaligrafia, iluminowanie inicjałów, pokazy multimedialne, przebieranki w stroje historyczne i zbroje.
Artyści z kręgu szkoły wileńskiej XIX/XX - wystawa zamknięta
Wynik: 18 2015-08-27 08:55:53Artyści z kręgu szkoły wileńskiej XIX/XX. Wystawa ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur. Kurator: Grażyna Prusińska, kierownik Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Warmii i Mazur Szkoła wileńska ma odległą, sięgającą XVIII wieku tradycję i wiąże się z działalnością jednego z najstarszych uniwersytetów Rzeczpospolitej – Szkoły Głównej Wileńskiej. Wzorując się na europejskiej tradycji akademickiej, twórcy wileńskiej Katedry Malarstwa stworzyli w niej podstawy programu kształcenia artystycznego, a Wilno stało się w początkach XIX wieku głównym centrum sztuki. Powstała tu szkoła malarstwa historycznego, uprawiano też inne gatunki - pejzaż, malarstwo rodzajowe i alegoryczne, a zwłaszcza portret. Tę dziedzinę na wystawie reprezentuje twórczość Alfreda Remera i Adama Szemesza. Upadek powstania styczniowego w 1862 roku załamał życie artystyczne i kulturalne Wilna. Odrodzenie nastąpiło po I wojnie światowej, kiedy reaktywowano Uniwersytet nadając mu imię Stefana Batorego. Z inicjatywy Ferdynanda Ruszczyca utworzony został Wydział Sztuk Pięknych. Ten wybitny malarz, rysownik i scenograf, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu miał szczególny wpływ na mieszczący się w tradycji wileńskiej program i profil kształcenia. Utworzono sześć pracowni plastycznych klasycznych dziedzin, ale także nowych – sztuki stosowanej, drukarstwa i liternictwa oraz fotografii, którą kierował znakomity fotografik Jan Bułhak. To on udokumentował i utrwalił w pięknych nastrojowych obrazach Wilno i jego okolice. Warto zaznaczyć, że Wydział Sztuk Pięknych był w międzywojennej Polsce jedynym ośrodkiem kształcącym nie tylko artystów, architektów, ale też teoretyków sztuki i ochrony zabytków. Artystyczne środowisko wileńskie okresu międzywojennego związane było z tendencjami klasycyzującymi. Głównym przedstawicielem i ideologiem tego nurtu był Ludomir Ślendziński, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, urodzony wilnianin, który całe dorosłe twórcze życie związał z tym miastem. Jego miłość i fascynację nim znakomicie oddaje jeden z najlepszych obrazów artysty „Sprzedawczyni dewocjonaliów”. Monumentalny charakter jego prac ukształtował się pod wpływem Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”, których celem było stworzenie nowego, oryginalnego narodowego stylu. Bliska temu stylowi była twórczość Kazimierza Kwiatkowskiego, twórcę niezwykłego obrazu, przedstawiającego z fotograficznym realizmem scenę „Nad grobem Barbary Radziwiłłówny”. Przedstawione tam postaci związane były z pracami w krypcie w Katedrze, choć nigdy się tam nie spotkały. Obraz powstawał dwa lata po niezwykłym wydarzeniu odkrycia grobów królewskich wskutek powodzi, która w 1931 roku uszkodziła gmach Katedry. Neoklasycyzm wileński podkreślał wyidealizowaną konwencję realizmu wzorującą się na renesansowym i akademickim sposobie obrazowania. Dominowały portrety i sceny zbiorowe. Na wystawie prezentowane są dzieła wybitnych przedstawicieli „szkoły wileńskiej”. Obok obrazów Ludomira Ślendzińskiego i Kazimierza Kwiatkowskiego także Tymona Niesiołowskiego, Bronisława Jamontta, Michała Rouby, Jerzego Hoppena. Na uwagę szczególną zasługuje autoportret Zofii Wendorff-Serafinowicz, artystka, uczennica Ludomira Ślendzińskiego nie pozostawiła wielu prac. Po II wojnie światowej i powrocie do polski wstąpiła do klasztoru i zajęła się głównie konserwacją dzieł sztuki, ta jedna praca świadczy o jej dużym talencie. Duża część artystów związanych z Uniwersytetem Stefana Batorego po 1945 utworzyła Wydział Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i nadawała ton życiu artystycznemu tego miasta. Bronisław Jamontt został pierwszym dziekanem tego Wydziału, swoje pracownie prowadzili: malarze Tymon Niesiołowski, Jerzy Hoppen, rzeźbiarz Henryk Kuna. Ludomir Ślendziński wykładał rysunek na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a Kazimierz Kwiatkowski w Warszawie pracował, jako konserwator dzieł sztuki w Muzeum Narodowym. G.P.
https://muzeum.olsztyn.pl/3868,artysci-z-kregu-szkoly-wilenskiej-xixxx-wystawa-zamknieta.html
Pastele. Kolekcja ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
Wynik: 18 2015-08-27 08:55:50Pastele. Kolekcja ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Kurator: Grażyna Prusińska, kierownik Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Warmii i Mazur Wystawa prezentuje dzieła artystów, wybitnych indywidualności, które powstały w trzech pierwszych dekadach XX wieku. Wyjątek stanowi młodzieńczy rysunek Anieli Pająkówny, datowany na 1882 rok. Wśród 13 wystawionych prac, aż 12 to portrety, których większość wykonana jest techniką pastelową przez mistrzów tej dziedziny – Teodora Axentowicza, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Kazimierza Mordasewicza. Choć twórców nie wiąże żadna artystyczna wspólnota, przynależność do artystycznej formacji (prócz Witkacego i Tymona Niesiołowskiego, członków działającej w l.1917-1922 grupy „Formiści”), to można znaleźć łączące wielu wybory, związane z edukacją plastyczną. Tymon Niesiołowski, Władysław Jarodzki i krótki czas Witkacy studiowali malarstwo pod kierunkiem Józefa Mehoffera w krakowskiej ASP. Teodor Axentowicz, profesor tejże Akademii i jej dwukrotny rektor, był założycielem (1897) Szkoły Malarstwa dla Kobiet w Krakowie, w której uczyły się Aniela Pająkówna i Irena Serda-Zbigniewiczowa (kobiety nie miały wówczas wstępu na Akademię). Stanisław Masłowski i Kazimierz Mordasewicz rozpoczynali edukację plastyczną w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, a kontynuowali studia w ASP w Petersburgu. Większość artystów podejmowała dalszą naukę w monachijskich i paryskich wyższych szkołach artystycznych, odbywała podróże do największych europejskich muzeów, studiując arcydzieła mistrzów. Wśród nich są twórcy o mocnej uznanej pozycji – Axentowicz, Mehoffer, Jarocki, Niesiołowski, Witkacy. Dorobek Pająkówny, Serdy-Zbigniewiczowej, Masłowskiego i Mordasewicza uległ rozproszeniu i zapomnieniu, ale i oni mają swoje miejsce w historii malarstwa polskiego I połowy XX wieku. Teodor Axentowicz (1859-1938) Jerzy Hoppen (1891-1969) Stanisław Masłowski (1853-1926) Józef Mehoffer (1854-1929) Kazimierz Mordasewicz (1859-1923) Tymon Niesiołowski (1882-1965) Aniela Pająkówna (1864-1912) Irena Serda – Zbigniewiczowa (1863-1954) Stanisław Ignacy Witkiewicz (1886-1939)
Opcje wyszukiwania
Sortuj wyniki wg
Wyszukaj tylko